PARMAK ÇOCUK

 PARMAK ÇOCUK

Parmak kadardım

kitapların özsularından beslendim

özü sözü özümledikçe baya yaş aldım.

Dindirilmez yaslara dolandıkça er yaşlandım.

Geleceğe tek kanıtım yegane kalıtım

andaçlara sığmayan kelimeler dünyası.

Parmaklarımdan kelimeler damlıyor

yüreğimden kan.

Göktavandan yıldızlar dökülüyor

topraktan can.

Dinlenmiş suda filizleniyor canıma canan

parametresi parmak ısırtan.

Gezip gördükçe göbek adım isyan

parmak kadardım parmak kaldırdım...

Derin sorular aklımın ayakları

istikamet yüreğimin gittiği yere kadar.

Solgun uykuya çekilmiş gözlerimin nuru

acıyı katık etmiş özlemlerim

yavan ekmek yiyorum hayatı.

İçimi güneş arıtıyor doğudan batıya

bir felsefe atımı uzaklıkta yıkanıyorum.

Gölgemle uğraşıyorum durmadan

gani gönüllü parmak çocuğum

hayatı doğru tartmak için özlekte

sarmaşık duygular dünyasına karışığım.

Aşilim aşırıyım aşığım

serçe parmak boylu bin yıllar yorgunuyum...

Yol bir binek binbir

tam yol ilerime üşüşen

kanı üşüten ayrılıklar

yüreği yakan aykırılıklar

bedeni işleyen aysılalar.

İncitici ve irkiltici kelimelerle oynaşıyorum.

Konuşma balonları patlıyor köprülerde

kök gök öpüyor kül bedenimi. 

Yol yordam yolcusuyum

mısralar topluyorum mısır tarlasında.

Parmak izimde izin...

Neyin eğretilemesi bu obursu gerçek

parmak basarak temize çekilen.

Beyin gücü geliştikçe

beyin göçü vermece

resmen çadır komplosu.

Düşünceye özgürlük kaydımı veresiye defterine

farazi fikir suçlarımı kitaplara yasladım…

Yazık kazık kadar adamım

hala komple parmak çocuk komplimanı.

Derdo parmaklarımda kelimeler ağlıyor

kanımda kam...