KİTAP TOPRAK OLDU
Dalkavuklar çemberinden dışa vurdu
izlerin en oylumlusu.
İzmlere vuruldu dünya
geçen yıllara bakıldıkça
yılmayan tırsmayan yolcular yoruldu.
Kitaplar toprak oldu...
Toprakla yoğruldu evren
kitaplar doğdu.
Öyle bir hayat ki
bataryaları boşalmışçasına dingin
durgun deniz mavisi.
Oysa cesaret abidesi yiğitler
canlı çarpışmaların göbeğinde
on yıllarca savruldu.
Yılgın insan öbeği dargın
mekanizma her defasında yeniden kuruldu...
Kara kuru ciltlere
cıvık maskelere inat
insanlık kendiliğinden doğruldu.
Çepeçevre insancıllık ateşi
alevin parlaklığında cam gözler
ölümsüz cana canlandı kainat...
Aylar yıllar var ki gözlerde pus
dört bir yanda diller sus.
Adamın biri gece bekçisi
diğeri gardiyan
öldü hafif uykularda sağır sultan.
Ciğeri beş para etmez akşamlarda
yandı eridi pirler piri...
Karakol gemileri top patlatırken
işkillendi karadeniz.
Dalga dalga soluklandı rıhtımlar
ölümün soğuk soluğu ensede duyuldu.
Kemençeler kenetlendi sonsuza.
Solfej asistanlık seviyesinde
işsizler ordusu marşı tek kelime.
İşte dünya o kelimeye boğuldu...
İsyana denk günlerde
Eylül aşkları da sustu.
Maşuklar elifi okuyamadan daha
kitaplar kara toprak...
Çok geç yaşta anlaşıldı
Derdo dalkavuklar çemberinden dışa vurdu
kitaplar toprak oldu…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.