ÇIPLAK YEŞİL GEMİ

 ÇIPLAK YEŞİL GEMİ

Çıplak ağaç gövdeleriyle başbaşayım

içlerinden geçiyorum her limanda

içim dışım koyu yeşil alacalık.

Alacakaranlıkta buz gibi bir hava

birbirine sarılmış sarı yapraklar.

Çıplak yeşil bir gemi uzaklaşıyor limandan

acı düdüğün çınladığı kıyıda

kızıl evler bırakarak.

Kızıl evler gördüm içinde sen olan

çıplak ağaç gövdesi bedenli

yanardağlar...

Yandım deniz fenerinin klavuzluğunda

lavları kurutmuş lahit labirentinde.

Kızıl alevler gördüm içinde ben olan

çıplak ağaç gövdesi bedenli düşler.

Yarınlar yanardağın lavlarında kurumuş

yaban otları bürümüş yeşil gözlü ovayı.

Deniz yutmuş çıplak yeşil gemiyi

gönlümün çeperinde sen yıllar yılı...

Kurgu değil kuşkulu bir siren

çıplak yeşile değdi başım resmen.

İçinde kızıl güller olan kızıl evlerde

yemin ederim kızıl saçlar gördüm.

Kökü denizde kızıl saçlar ördüm

çıplak ağaç gölgesinde yeşil gözler öptüm.

Çıplak gövdeler sakladı günleri

güncelere sarktı göğün kızıllığı...

Kırlara kızılca kıyamet koptuğunda

hatırladın beni buz gibi havada.

Birbirine sığınmış sarı yapraklar mevsimi

kızıl göllerde kızıl denizlerde yıkandım.

İçinde sen olan nefti yeşil alacalıkta

çıplak kızıl ağaç gövdeleriyle ısmarlaştım...

Derdo el heykelli adaya uğrayacak diye

çıplak yeşil gemiye kaçak bindim.

Ardımda içinde sen olan kızıl evler bırakarak

içimde püskürmeye hazır yanardağlar

içim dışım bir bilinmeze uzaklaştım...