BEN ANA SEN FİDAN

 BEN ANA SEN FİDAN

 

Özgürlüğe beleyip

sırsıcak kuma yatırıp

çırçıplak büyüttüm ben onu.

Dağın etinden

göletin balığından

karın suyundan besledim.

Kıç çıplak baş kabak.

Dört duvar komaz ona...

Esareti hasreti banadır elbet 

ben anayım ana

kanımdan çoğalttım onu

doğanın kucağına saldım sonra

ve tarihe yazdım adını.

Adı sanı doğum tarihi

çatmadaki musafın arka sayfasında.

İş güç pek yaman zamanlar

çayır çimen ortasına bıraktım

taptaze bir fidandı

tutundu kara toprağa.

Yeşile kırmızı aktım oluk oluk

oldu başı göğe erdi.

Dört duvar yiyemez onu

hasreti banadır ben anayım ana

cısçıplak büyüttüm ben onu.

baharın sağanağından

kışın sıcağından

yazın soğuğundan esirgedim.

Kıç çıplak baş kabak...

Hain gecelerin ayazından bezledim

pasparlak yıldızlara kardeş eyledim.

Dört duvar yetmez ona

derdi banadır ben anayım ana.

Canımdan candır oğlumdur, bayramlarda elim öpendir

çağlamdır balamdır 

memem ucundan sızıldayandır.

Değerlimdir deli balımdır.

Düşmanın eline bırakmam onu

gerekirse geri durmam

çeker mavzeri vururum alnının ortasından.

Tarihe andımdır 

kurda kuşa yem etmem...

Talihi musafın en arka sayfasında.

Yaldızla divitlenmiş ciğerim

özüme gözbebeğime yazılıp çizilmiştir

kıyamam tutukluluğuna...

Dört duvar tutamaz onu

dingin maviler gerek ona

bulutlar, denizler, güneş

özgürlüğü emzirmişim yüreğimden.

Zor büyüttüm ben onu acılara tutunarak

çırılçıplak kıç açık baş kabak…

Ben ana sen fidan

dört duvar üzemez bizi...