İSTANBUL SANA EMANET

 İSTANBUL SANA EMANET

 

Sana İstanbul’ u

özlemlerimi ve şiirlerimi bıraktım.

Gözün gibi bak.

Hangi mesaj kapını çalarsa çalsın 

sakın aldırma.

Çağla yeşili sabahlarda kalkıp

ölmez tutkuyla sarıl kızaran anılara.

Şiirselim İstanbul sana emanet.

İki dünya emanetim beni boşver

sen İstanbul’da kal...

Şiir denizi şair adası

hatta başka diyarların divası

sana yazacağım ısrarla.

Gözüm iyi oku bak

bakıp da görmeyene dek.

Hangi kolaj kalbini çalarsa çalsın

asla aldırma gözüm.

Ağlayarak yeşerecek toprak.

Bütün ölümlü canlar ona sarılacak

ben kararan anılarımla doğaya.

Özledikçe şiirselleştirilmişliğini

yedi tepede yedi çam altında

mermerlere kazıyacağım resmini.

Gözüm gözün gibi bak İstanbul'a.

Sana ve İstanbul'a

özlemlerimi ve şiirlerimi bıraktım.

Hangi ölüm kapını çalarsa çalsın 

katiyen korkma

çağla yeşili gözler kalkanın.

Çağlam ölmeyeceğim yakın zamanda

en iyi şiiri yazmadan asla.

Gözümün nuru işte o şiir sensin 

unutma unutturma...