BEBEKSİ YÜRÜYÜŞ EYLEMEK

 BEBEKSİ YÜRÜYÜŞ EYLEMEK

Şahane yakıştı sahiden de yakıştı zenginlik

yaz sonu kış ortası baygın gerginlik

habire giyip çıkardığın yalnızlık bitti.

Anne çocuk figürlü yontu kaidesinde

annelik varya tıp oturdu üstüne...

Caftanın belden gevşek büzgülü

narin kolların yeşim damarlı ipek sırımlı dökümler bilekte manşetli.

Dağınık bukleleri toplamış kırmızı kurdele

dudağının üstünde ayva tüyleri hala nemli.

Yüzünde baldan tatlı tebessüm

annelik pek yaraştı sana üzüm gözlüm...

Artık karşı yakalar kolay birlenecek

pembe bebek emecek kar memeden.

İpekten bir eşarp gerdanda

ana sütüyle yavru ağzı silinecek.

Omuzlarına sahici meltemler konsun melek

sarın hafif dekolteli sevince

sarıp sarmala pamuklara yatır emeği.

Efil efil deniz koksun

otağın

kucağında elif elif bebek.

İçimde koyverip tutamadığım heyecan

bakmaya doyamadığım iki beden bir can...

Saten geceliğinin boyu diz üstü

hafiften uzandığında bahar esintisi

bırak kendini denize sırt üstü.

Zümrüt yeşili gözler ilerde

baş dik

dik tut direncini sat kaygıları mucizeye

şahane yakıştı sahiden yakıştı annelik sana...

Yaz sonu kış ortası yüz yıllık yazgı

canından kopardığın can memende muti

mutlu mutlu emdikçe nur topu gibi

emzirdiğin gülden buket sanki.

İki melek engine dengine deriyor hayatı

sinsice gün sayıyor azrail

şarap rengi akşamları topluyor annecik...

Bir yürüyüş eylemişim erkenden

Derdo hayat uzaklaşırken nefesimden

Deniz gözlü dünya tuttu elimden

Annecik fakir anılarımın zenginliği

sayende anne bebek sembolü semirdi aklımda...