ARTIK SONSUZA YÜRÜME VAKTİ...

 ARTIK SONSUZA YÜRÜME VAKTİ...

Baba dostum manevi babam,  gittikçe bozulan düzenden usanıp artık sonsuz evrene yürüme vakti. Sen ki bir ömür gözünü kırpmadan karanlığın üzerine yürüdün. Şu ayıplı dünyada şuayip çoktan toplanmış direktifi besbelliydi. Sen ki yeterince  direndin. Bu günden yarına vakit nakit, manevi babam senin adına artık en karakterlice, en dürüst, en korkusuz yepyeni bir düzene dümen kırma vakti. Çok iyi bilirim kimseleri bilerek kırmadın. Yerin göğün efendisini yaralı bir kuş misali el heykelli adanın bağrında, denizin koynunda her hırçın dalgada bekleme vakti. Önce babamı bul baba dostum sonra bekleyin bizi de bu gidişle çok kalmaz geliriz. Yıllardır beter yorulmanın insani mükafatı olarak sessiz soluksuz dinine imanına dinlenme vakti. Yıldızlar yoldaşın olsun baba dostum, manevi babam...

Vakit, yaşlı yaslı gözler asla arkada kalmadan, ardında aslan yürekli anılar bırakarak gitmek vakti. Vakit mutlak değişmezliğe dokunma vakti. Eldeki tek hazine mutlu eden dostluklar ve kutlu bir

soyisimle yarınlara kalma vakti. Yüz yıla denklenen kutsal emanete yeni yüzyılda büyük inançla hoşçakal, her şeye bir çırpıda elveda diyebilme vakti. Pek yakında yıldızlarda kavuşmak dileğiyle...

Vakit dar babam dar, başımız üstüne emanet yıkılan egemenliği yeniden kurma ve bir daha hayata hiç ihanet etmeme vakti. Temiz pak yürekli ve ak alına kara çalmadan iki cihanda var olma vakti. Dengi dengeyi hiç şaşmadan ve kaçınılmaz sona sevdayla, sonsuzluğa olan dev aşkla geleceğe evrilme vakti. Her vakit sonsuz evreni kurgulayan Kainatın Efendisi yol gözlüyor, yolcu derin mavi karanlığı deliyor. Değil mi dağlara Denizlere nur yağarken, soluk yıldızlar ışıtır güvercinli adaları, sarı kanaryalı adacıkları. O yüzden babayarısı ebedi hayat yolcularına has, yalan dünyaya hiç aldırmadan son solukta usulca eyvallah deme vakti...

Baba dostum aslolan azametli ve cömertçe paylaşılan anaerkil üslubla dünyaya meydan okuma haline hürmeten dibine kadar hürriyet. Hülasa uzun yolu doğru dürüst düsturla yürümenin ışığında şimdi yıldızlara yürüme vakti. Asla hiçliğe tutsak olmadan, doğaya özgü özgürlüğü yaşatma, el heykelli adayı ve denizi benlikte hissederek, kainatın serinliğine sığınma vakti. Yerkabuğuna sığmayacak ağırlıkta enerjiyle, böylede olmaz ki dedirten vefasızlığa isyanı unutmadan, akıl küpünü evrensel ölçekte diri tutarak, perteve ulaşma vakti. Yakın tarihi basit ama doğru hedefli maceralarla kuşatma vakti. Sonsuz evrenden epey gecikmiş alacakları, kaça katlanmış  ise katlı haliyle tahsil, günbegün artan borçları dost ehline düşmanlara dibine kadar ödetme vakti... 

Baba yaren eşyanın tabiatı gereği bu zorunlu gidişin, zamanı daha da israf etmemek için. Zaten ısmarlama ikramcılığa tapınacak bir halin hiç yok. Vardır bir bildiğimiz elbet, ölümsüzlük şerbetinin dudağa çalınacak son yudumuna dek kutsal mücadeleden geri durmamak. Hayatın kuralı kaidesi neyse, külliyen yerine getirmeden katiyyen göçüp gitmek yok. Senin namına sonluda sonsuzda ölümsüzlüğü garantilemenin vakti doldu, kalanı veresiye. Vakit bize öylece ölmeye yatma vakti...

Vakit her sözü söz eyleyen, doymaz gözü doyuran, gamlı yaslı gönlü dolduran altın yaldızlı anahtar. Yaslı masumiyet ve şanlı sadakat kıstasına uyma vaktini ayarlayan altın kalem. Kale kapıları açar hikmet. Vakit kalan ömürde kapı duvar tasvirine kafa tutmak. Kaydı kuydu tutan kara kaplıda aykırı tercihlerin affı yok keşkesi hiç yok. Bu durak son durak. Hararetle beklenen tek gerçek tek renk. Gerçek ötesi gökkuşağı ahengi. Maharet mavi küreye ölümsüzlük mirasını bırakarak, kutlu geleneğin izinde sonsuzluğa yelken açmak. Baba dostu işte vakit o vakit. Vakti güzel eyledin...

Vakit iç karartan kara kapıdan çıkıp, iki dünyayı da kazandıran kapılara aşkın sevgiyle dayanmak vakti. Sahte hayatın süflü küflü, süslü soslu sonu belirsiz anlamsızlığına kapılmadan, batağa düşüp çırpınmadan, boğucu girdaplara sürüklenmeden güneşe yürüme vakti. O öyle kutlu bir yürüyüş ki zoru kolay eyler, son eylem tek atımlık veda. Baba yaren vakit kendi kaderini kendin yazarak, kara toprağı tırnakla kazıyarak yürüme, sonsuz evrenin kutlu sofrasının davetine icabet vakti... 

Şimdisi sonrası herşeye rağmen dostdoğru kalanların, dimdirek olanların göçmen kuşlar misali ayni adada buluşması vakti. Daha vakit vardır veya yoktur belki ama vardar ovasında üç vakte kadar bilcümle, adam gibi buluşma vakti...

Vakit dar anam babam, ahir ömürde Derdoya miras kalan babam ve baba dostunun ayak izlerinden yürümek. Vakit güneşe yürümek vakti...