VERESİYE DÖNEMİ ARTIK

 VERESİYE DÖNEMİ ARTIK

Bindebir rastgelen iklim dönence altı

ekşimiş renkler kara gölgelere sığıntı

sığırcıklar çivit mavi bulutsularla sevişiyor.

Sert rüzgara meydan okuyor ip cambazı

tel altı minareler boyu dik ve derin.

Cambazla gergin tel arasında şemsiper

beyaz gölgede öpüşüyor kırmızı ile yeşil.

Can korkusu gökkuşağına ulanan koyu renk

birebir veresiye dönemi artık...

Metan gazı uygarlığı slov şarkılarla ölüyor

metanet süngerde vurgun yemiş

titiz uğraşıların canısı titana yenilmiş.

Deniz sıcağına akıyor sulu sulak zaman

veresiye dönemi yaşanacak artık...

İkinci el örümcek kafalılar pazarında

koyun çobanları boşa çene çalıyor

zaman çürük çürümüşten beter.

İp cambazının elinde tavus kuşu kanadı

ekşimiş renkler kolajı kavalla elleşiyor.

Kan gölgesine sinmiş ölesi canlar

başıbozukluğu tescilliyor silik simalar

El heykelli adada veresiye dönemi artık...

İki kule arası gerili tel kopmuş kopacak

çınaraltı sarhoşluğu sarmış memleketi.

Bir fiskelik oksijen dalgası dünya paramparça

uygarlık faşizan fıskiyeler eşliğinde gerisingeri.

Harelenmiş semiz beslemeler dünyasında

gölgelere yuvalanmış camgöz cambazlar

vurgun yemiş yuvası yapılanlar.

Cambazhanede kan tuzlu atardamar harlı.

Toplar çevrilmiş ikiz kuleler arasına

artık alana verene veresiye dönemi...

Hayat üç noktadan kirli akıntıya kapılmış

açık denize doğru hikayeden fesli feveran.

Akıl ipi kopuk yeni yetmeler otlağında

akıl teli kopuk eski yerleşimler odağında

haliyle sığırlara kaval çalmak nafile.

Hafife alınamayacak denli düşüş riski kapıda

alasıya vereseye veresiye dönemi artık...

Tel tel dökülen renksizlikte

çam sakızı çoban armağını hevesler.

Çiğliğe inat kızıl ateşi arıyor kızgın şair

ekşimiş renkler öpüşüyor kucağında

esrimiş kelimeler kayıp esere şaşkın

eski şiirsilere veresiye dönemi artık...

İp cambazı gergin telin ucunda hazır

ölümüne aşk renkleri bulut mavi Deniz mavi

elindeki uzun sırık ebemkuşağı sırımlı.

Dar patikalar tozlu ayağı paletli yolcu 

patiskadan torbasında patentsiz uyrukluk.

Sağını sağırlaştırıyor kalbi uyuşukluk

veresiye yaşıyor artık ömürden artanı.... 

Havagazı duyarsızlığında hızlı şarkılarla

geçiyor zaman ölüyor zaman.

Zamansız diriliyor deniz sofrasında altı alem

hepsinde dünya görmüşlük yan batıyor.

Zaman trol yemiş balık hafızalı balık

olana bitene gülmüş geçmişler

gül mevsimini seçemiyor artık.

Alacakaranlık gökkuşağını çoktan  yutmuş

seçilen dönem ne dönemiyse artık

yoldan dönenler tiyatral arenada şah şahbaz

cambazhanede cam cambaz.

Fakirhanede can küskün canbaz şaşkın

canan çelik telli kurtlar pazarında

elde fener veresiye dönemi öncesini arıyor.

Derdo mutlaka eden bulur inleyen ölür

tel cambazı sıratı adım adım geçer

veresiye dönemi artık bitti biter...