ÇATKAPI
Çatkapı aklı çarpan, akla hayale sığmaz fütursuzlukla azan, azdırılan yangınlar asli işini bitirdi ve azaldı. Yakın uzak yalazların yalın kılıç yayıldığı, kör yangının yerden göğe karardığı yerlerde kızılca kıyamet koptu. Su ve merhamet yerine, sanki illetine millete ve memlekete siyaset üstü siyaset basıldı. Oysa adım adım yangınlarla gelen, son nefeste bile anımsanacak, son nefesler verilirken bile besbeter zorlanılacak, baş üstü çakılmışlık. Kısır döngü. Kızıl kül azameti. Sözün bittiği yer...
Söz meclisten dışarı hali, duyduk duymadık kalmayacak denli bariz, sırf hedef saptırma gayreti uğruna coğradya yandı, tarih yandı. Yangınlar iç yakarken vakayı küçülten yaverlerin, yılların emeğine boşveren yüzsüzlerin en münasibine boşalttı hayat boşaltacağını. Tabiyatıyla anlayanlara. Boşu dolusu ar damarı bir kez çatlayınca, hayat bir daha dikiş tutmaz. Arınmak ise zor bela, asla aklanılmaz...
Akla kara karışınca çatkapı yangın kemerli kapıdan şatafatla girilir, diğer bin kapısından şaftı kayarak çıkılır. Bu yüzden hiç umulmadık anda umursamaz biçimde kasıtlı döngel şablonculuğuna saplanılır, sonuçta acı sürprizlere katlanılır. Oysa mesele pas geçmektir körkızıl karanlığı. Bertaraf etmektir kadife kaftanları kül eden dibi delik yangınları. Tüm yangınları toptan önlemektir mesele...
Mesela elde avuçta tek hayat hakkı varken, üstelik gelecekten çok maraza maziye bağlanan ömür çok kısayken, yangınlardan ders çıkarmak gerekir. Yangınlardan çıkarılacak dersle, elden geldiğince ve hakkınca direnmektir hayat. Yüzleşilen alevli hengamı, harlanan hengameyi bir daha yaşamamaktır mesele. Kızıl dumanların kara isini eline yüzüne, yüzüne gözüne bulaştırmadan ahenkle yaşamaktır mesele...
Zaten gün olup herşey boşunaymış dedirtecek denli kanıtlar geride bırakılınca, hayatın hangi boş amaca bağlandığı da açığa düşer. Sonu çatkapı nereye bağlanırsa bağlansın, hangi israfa istiflenildiyse istiflenilsin, sonsuza dek sürmez hoppa saltanat. Hop çatkapı yangınlar herşey anar biter, kül olur...
Diğer yandan kızıl kıvılcımlarla kıvamına gelince avam, zevat kımıldayacak alan bulamaz. Heryeri çatkapı kızıl alevler sarar, mevcudu yer içer, yalar yutar. Haliyle yangın cenderesi, hayatın ceremesi. Sonucu ederi bedeli belli, kati düşüşler ve düşkünlük...
Ne yazık ki hayat ne olduğunu unutanlar, yüzsüzlük sarmalındaki mallar yüzünden ve de çatkapı kadrana sokulanlar yüzünden berbat olur. Bu berberiler neyi hak ederler besbellidir, sadece zamanı belirsizdir. Zaten herşey çatkapı dünya. Çatkapı virüs salgını, çatkapı sel afatı, çatkapı yangın azgınlığı. Azınlık raporunda yazılanlar şimdilik bunlar, azgınlığın sonu da pek yakında kara kaplıya yazılır...
Her kim olursa olsun hayat damarıyla kurulan bağa ilişkindir hayat. Hayatın sonu, dünyanın sonudur. Ömrün sonuna dek kuru gürültü sürdürülen kösnül partnerlik sonun başlangıcıdır. Hele ki ihanet en baştan her şeyin sonu...
Hayat, o yüzden vakti zamanı gelince birikmiş her şeyi çatkapı yakar. Çatkapı yangınlarla tüm isyanını ihalesiz kusar. Hiçler bir hiç olarak yaşamaktan vazgeçsinler diyedir herşey. Yine de ardı arkası ehlaksızca edite, edi büdü hikayesi. Küle dönüştürülen hayatlar...
Millet hep çatkapı kendisine reva görülen acımasızlıkları, özellikle acınası yangın simsarlığını ve altın anahtarı elinde tutanları eninde sonunda altın kabzayla düzleyecek. Ahval evvel ahirde, ahval ve şeraiti bozan, kutsal ahdi yırtan ve yakan, kızılcık şerbedlerini arkasını dönüp içen pigmeleri mutlaka dipleyecek...
Çatkapı yangınlar, hayatın kançanağı rengini, hayatın kaç bucak olduğunu ve hayatın asla bu salınımı affetmeyeceği gerçeğini gösterdi. Dünyanın tek gerçeği, pun punduna gelince, hayatın yenilmez yutulmazları yüzsüzler yüzünden yanar. Aşı tutmayınca cahile ilah lahzası, yarım iman tahtası, ilana bahaneler. Çatkapı dünden yarına hayatın kaidesini yakan, kaypak hikayelerle çaprazlandırılan muamma...
Çatkapı dünyalar yandı. Mazi aynı mazi, mazi geleceğin belirleyicisi. Beter sonun müjdecisi. Böğün canlı ders, yarın can çökerten pişmanlıklar. Küle dönmelerin yerini doldurmayacak yüzsüzlük. Kahirde kirlilik. İnceldiği yerden kopsun kızılca kıyamet.
Çatkapı yanmalarda millet...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.