VEDA DÖNEMİ ARTIK
Ve ekşimiş renkler öpüşüyor
haraca kesilmiş gökkuşağında.
Canı ağzında cambazla gergin tel arası
kırmızıyla deniz mavi oynaşıyor.
Şemsiye gölgesinde can tatlı mı tatlı
ara gazı uygarlığı ritmik şarkılarla ölüyor.
Titiz uğraşıların canı canısı vurgun yemiş
deniz sıcağına akıyor buz gibi zaman.
Veda dönemi artık...
Öylecene bir işgüzarlık
örümcek kafalılar pazarında bit arayışı
bit pazarında yeniyi bulma yarışı.
Kırk kavalla üfleniyor yakın çağ
asma demir köprüler denize kaynıyor.
Çenebazlar çene çalmak için koyun çobanlarını
tavus kuşu kanadında
ekşimiş renklerin en karasını bulamıyor.
Bol oksijenle güzelleşiyor çam gölgeleri
cam buzlu çınaraltı sarhoşluğu bulanıyor.
Sarmış memleketi bir fiskelik her şey
bunalıyor sararmış renkler. Paramparça uygarlık
tek parça insanlık
semiz beslemeler dünyasına yuvarlanıyor.
Vurgun yemiş seçmece anılar
cidden veda dönemi artık...
Artısı eksisi akıntıya kapılmış renkler
rengarenk dizilmişler yol üstü
denize doğru yeni yetmeler diyarı.
Çam sakızı çoban armağanı ateşte
ekşimiş renkler cambazla öpüşüyor.
Tel cambazıyla gergin yel ölümüne savaşta
ekşimiş tüm renkler donuk mavi.
Kan tuzlu havagazı duyarlı şarkılarla dirilmiş artık veda dönemi...
Deniz sofrasında altı alem görüntüler tırol yemiş vurgun yemiş
balık hafızalılık ne dönemiyse artık
seçilemiyor zifiri karanlık arkası.
Ardı arkası ne tarlası
dönemiyor görülemiyor ölemiyor canısı.
Ekşimiş renkler pazarında can arıyor cambaz
tel gergin can küskün canan üzgün.
Derdo kayıp giden gezegenler öpüşüyor
ekşimiş galaksiler kuşağında
ve cidden veda dönemi artık...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.