VİŞNE REÇELİ KAVANOZU…
Kavanoz dipli dünyaya sunuat
vişne reçeli tadında tek tadımlık bir yer
erketede hır gür savan arı boğan.
Sahipsiz fısıltılar diyarı
sonbahar seheri
boş ev bacalarında kükürtlü duman.
Vişne çürüğü tabanlar oraya akıyor.
Çolak kıyılarda kızıl kalker
bir dizi inci mercan
kutlu tepelerde kusursuz koşturmaca
köşe kapmacayı bozan
çıplak çolpana çul azgın sis.
Penceresiz karavan albız zindan
kulak kirası aksak kasnak
arsız yarsız şelale kimi kovalıyor
bu örtük koşturmaca kime.
Kavanoz dipli dünya hased
vişne reçeli tadında haset...
Vuslat vişne reçeli vişne şerbeti
acı şurup tadında hayat.
Vasat güzellikleri sarmalayan
kah suskun kahkahalar
kah fal false falan…
Eşsiz fındık bahçalarına sıvışıyor bahar
keskin ürpertiler bohçası şehri tutuşturan
şeb şebab o nazlı süzülüşler yaman
Deniz boyu sere serpe canan
incir yaprağı tazesi derman.
Kinci bozgun abandıkça sıra dağlara
sağılıyor belirsizlik mansap manzaraya
kızılçamlara çullanıyor bereketsizlik.
Gel zaman git zaman
umudu öpüşmeye hazır sızlanışlara yükleyiş
ilk taktik
devir gerildikçe kavgayı zamana bırakış
cılk taklit.
Dört dönmek bıktırmış kargını
aklı fikri sokmuş akrep kaygısı
pambuk basma entarinin düğmeleri açık
şehirler şahı soluk soluğa
sonsuza mimli.
Sondan bir evvelki tercih
musmutlu soluk ten gözleri mermi…
Sahayı kuşbakışı yırtan sahanlıkta
aklın dudağını öper vişne çürüğü başaklar
utangaç kaçamaklarla yaşar
yaşını başını almış sevgililer.
Vişne reçeli tadında kutsal sevi
yarı tanrısal sesler işitilir bir nevi
eşsiz yükseltileri usulca dişleyen
sırf özgürlüğü özleyiştir.
Sırı dökülmüş aynada düşler
kim görür ki geleceği...
Kavanoz dipli dünya
özlü özendirici öğütlere uymayanlara
vişne reçeli tadında tadımlık sunar.
Hayat söze göze aldananları
ayva göbeğinden öper
hasata yakın gece gündüz kurvatur.
Zehir dolu damarlarda kan bitlenir
kötü niyetli meltemler namahreme birlenir.
Hasıraltı edilir has altın bütünleşmeler...
İkiz tepelerde görkemli kayboluşlar
kestane sıcağında özlü özlemeler
kuytakları kuşatınca güneş ışıltısı
oylumlu dişilik çırılçıplak.
Çınlamaların özüne köküne
kör inanca kıt akla yapışmış
kübik kavanoz dipli dünya.
Vişne reçeline betimes betimlemesi…
Vişne reçeli tadında fısıltılar diyarına
Tanrı laneti bulaşmış
yosma şehir aşklarına
kızıl otsu gelincik tarlası.
Alyuvarları kızdıran oburca deliriş
ıslak sarı saçlardan damlayan ıssızlık
çağdışı çağlayan çığlıklar
ve kimsiz kimsesiz yoğunluk.
Tek kusur yarınları kurcalar
alt yazılı nida sahipsiz…
Vişne çürüğü ayak sesinde gizli hayat
izlence yeniden diriliş hazzı
kırılgan bedenlerde tatminsi kıpraşı
kara kış ortası harlı ateşte.
Matem marmelatı sıvanır yanık yüreklere
ayıplı aldırmazlıklar boş barınaklarda.
İşve tatlıya bağlanmadıkça
yoz yakınlaşmaların gediğine
ekşimiş fışkırmış vişne reçeli.
Oyalı boyalı göğsü bal sıkılganlık
başköşe ecesi
ecel vişne çürüğü tabanlı ölmezlik
unutulmaz tek hecesi…
Bükte kör kuyu ağzına oturmuş
müstehcen fıkracı gün ağarana
ansıyor anlatıyor gelmişi geçmişi
güncesi tek kelime tab taban tabanca.
Gelecek örgüsü sürgüsü çelik çomak
ansıtaç büklüm büklüm buselik zinciri.
Fıkara fıkracının bir parmağı
vişne reçelinde
diğer parmağı çatlak
tüten dumanda.
Amansız boşluğa kaldırmış avuçlarını
sabrını bandırmış bük bükat
son deminde ömür
tam sınırda takat.
Fakat fındık dalından damlar kuruyor
vişne ağaçlı büke…
Güce gider kavanoz dipli dünya
kambur kavad alem
sahipsiz fısıltılar diyarında elem.
Kale düşmüş kadem basmış kalemi
gelgit divanına tadında vişne reçeli.
Rezil duşmana soğuk duş
vişne reçeli tadında benzek...
Geç olsun ama güç olmasın sonat
vişne reçeli tadında vus vuslat.
Kavanoz dipli dünya kabında güverecek.
Helbet günü gelecek
dibi ışıldak kavanoz patlayacak
Derdo dolmalık kovan toplayacak
vişne reçeli tadında yol yolak.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.