ŞEHRİYAR
Bu şehim şehir elbet sensin yar
evet şeyhim hasretle kavrulduğum bu diyar.
Dur durak bilmez salındığım yollar
Gezmişliğime derman tüm şehirler sensin
canına can katamadığım canan…
Kaç şehir oldu sensiz gecelerim
sessizce semaya adını hecelerim.
Üç bir taraf denizlere
dolunay yüzlü şehrime
pırıldayan çehre sadece sensin güzelim.
Güzelliğine savrulduğum gamzelim
hayata dur diyemeden şehir şehir taşındım.
Taşkınlığımın çakıl taşı şehirler
hepsi canımdan can koparanlar…
Açık açık gelmişe geçmişe sitemkarım
şundan bundan vazgeçtim adamdan sayıldım.
İçimde guguk kuşu ötüyor aşkla
saç teline dokunamadığım aşkım
capone kollu eflatuni zenne.
Al çiçekli elbisesi şehrin bal güneşi
sundurmadaki sunumu sereserpe.
Kaçmak istiyorum bu şehirden hemen
Tanrıkent diye bir yer düş ötesinde
nolur sen de gelsen diye beklemeden...
Teklemezse allı turnam sinemde
tekcem bekliyor orada kalbi titreşimde.
Şehir şehir alıştım ben cananım
şehir şehir barıştım resminle.
İpsiz gecenin koynunda
fırtınalar sırtlayıp
iflah olmaz şehre götüreceğim seni...
Boynumda yağlı urgan izi
ipi koyverdiğim her an bir başka şehir.
Boğazımda yarım kalmış bir haykırış
tünelin ucundaki ışığa kadar kayıp yarış.
Orada bir şehir var uzakta ne sen ne de o artık gözdem değil...
Kanıma dokunur yersiz sorgular gözüm
kösnül dalgalar ayağımın altında
şehir şehriban tam bildiğin şehir.
İkiz ruhum kaç sularında bekleyeyim
işsiz güçsüz gecenin koynunda
işveli nazlı aşıklar koyunda…
Kök saldın Denizime şehriyarım
akıl yaşım beyaz zambaklar açmış
yoluna izine kendimi adadım adalım.
Artık her kördüğümde bendimi aşarım
gel gördüğün görmediğin şehirlere uzanalım...
Derdo can çekişiyor silleyi savuran zaman
aradığım şehir sensin aslıma can
karış karış karıştığım el heykelli canan…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.