KURAKLIK BELGESİ
Kurak bedenime Amazon yağmurları boşandı
günahsız gökyüzü bulut bulut.
Dilim susmuş bakamıyor gözlerim
Uyan ki uyan bir insan harcanıyor uğruna
parçalı ay tutulmasını giymiş güz kadını.
Kılığı sade kıyafet fırsattan istifade
fırtınalarla sana bahşederim bedenimi.
Servetim kendim kendimi yoluna yitirsem
salmam kendimi dara çekilsem.
Bir yanık sala peşine sala çekilsem
yeter nehir nehir seninle dönensem.
Kurak nehir yatağına boşaldın Amazonvari
çöreklenmişsin içime çörek otum…
Her düşündüğüm asılsız azılı suç günah
düşüm düşüm akarsa aksın çağlasın özüme.
Üzülmem hiç kemiklerimde memleket aşkı
dilimde aşka dizeli yüzlerce şiir
her yaşımın yorgun gölgeleri önüm sıra şair.
Kırmızıya boyamışım denizi dağları menekşe gözlüm
göğü su rengine bulutları mavi yekpare.
Göğsümde uyurken hayat ağacı
bir sala çözülürse minare kırması şerefeden
duysan da duymasan da bil ki ben ölmüşüm…
İçim dışım bir Amazon ormanlarında sürek avı
nehir nehir peşinde sürüklenmişim.
Kuru bir dala suçsuz günahsız yatmışım
folkoner aklıyım talkın malkın istemem haklıyım.
Uzun soluklu yağmurlarla soğuyor dünyam
kuraklık kıtlık zifiri karanlık gece yürümesi.
Derdo omzumda ıslak saçların kalbimde kor ağırlığın
Kurak havayla aklım yanmış soğuyorum alev alev
elimde ılım ışık boğaz gözümde deniz feneri…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
Not: Yalnızca bu blogun üyesi yorum gönderebilir.