KIZILKÜL KANIT

 KIZILKÜL KANIT

Adalet var mı? Yok ama külü var lazım olursa. Kızılca kıyametin kızılkülü. Peki ne yapılabilir kızılkül ile hiç. Kızılkül kısa zamanda dünyanın yandığını kanıtlar sadece. Yangın yerine dönen adaletsiz dünyanın kanıtıdır kızılkül...

Kızılötesi varoluş gerçeğine paralel tuz da kokunca, yangının kolay kolay söndürülemeyeceği, söndürülse de yüreklerin soğumayacağı muhakkak. Sanki bu yangın sıra dağları aşar denizlere de bulaşır. Ve sakince salınan su da yanar. Bu yüzden mutfaktaki yangından ciğeri kavrulan, yoksulluktan yorulan halk, doğal zenginliği ormanlar tutuşunca, yangın afeti evine barkına da sirayet edince eylemci dayanışmayı hayata geçirir. Yani yangın ya söndürülecek ya söndürülecek ya da kızılkül yanmışlığa kanıt olacak. Olmak ya da olmamak meselesi de tarih olacak...

Kızgınlık ötesi bir yokoluş, yok ediş gerçeğidir, kızılküle döndüren kızıl alevler. Elbette ateş olmayan yerden duman yükselmez. Bir kıvılcım yeter fe artar koca dünyaya. Dün; "36 milyon liraya yangın söndürücü uçak almayıp, bugün 203 milyon liraya yangın söndürücü uçak kiralayan zihniyet" neyin kafasını yaşıyorsa yaşama darbe vurur. Ve kızılküle dönen ormanlar, mevcut adaletsizliğin kanıtı olur...

Bunca aldırmazlık, bariz basiretsizlik, toptan beceriksizlik ve yakıcı öngörüsüzlük ise sanki kızgın alevleri körükleyen muammadır. İlikleri kurutan iklime uygun  iktidar profili ise halkın yandığının resmidir...

Resmiyette orman yanar, toprak ölür, iman tahtası çürür, insanlık da ölür. Ölüm sathına girilince gündoğmuş batmış nafiledir. Ve kızılküle dönüşen ormanlar saklanan özü eleverir; "Toki ev yapacak, evi yanmayanlarda keşke bizimki de yansaydı diyecekler." Nokta...

Ormanlarla birlikte adaletin de yandığının kanıtı, ayrıca yürekleri dağlayan işte bu ve benzer açık seçik beyanlardır. Kızılküle ne hacet...