İZLİ, GİZLİ SEMBOL ASRI...

 İZLİ, GİZLİ SEMBOL ASRI...

Son çeyrekte bin yıllık maddi manevi değerleri yozlaştıran enstrümanlar bir bir yer altından çıkarıldı. Hatta çıkarılmaya koşut geniş coğrafyalara monarşik otorite bazlı merkeziyetçilik iyice yayıldı. Böylece oruncu zorlayıcı tersine gelişim mayalandı. Efsanevi hikayelere dayandırılan parlak tapınak temsilciliği  ilahlaştırıldı. Çağın yeni düzeni izli, gizli semboller ve derin sırlarla yüklendi. İzmlerin izi tarihten silindi. Lokal yükümlülük güne kurtarmaya yönelik hale getirildi. Oran kanunu bozuldu ve işler hepten sarpa sardı...

Bu çarpık yeni düzende illa ki zanaat mitolojisi prim yapar hale getirildi. Çıraklar, kalfalar, ustalar ve işçiler düzeneğine uygun, duvarcı teması üzerine inşa edilen bir despotik sistem geliştirildi. Labirentimsi geleneğe özgü anlayışla, başına çekiç, şakağına çekül, diğer şakağına tesviye aleti simgeselliği her fırsatta mimlendi, tasfiye edildi... 

Bu minval üzere modern dünya yönetimleri dahi inanç birikimine ait alegorilerle dizayn edildi. Haliyle körkörüne adanmışlık gizli güçlere alet oldu. Modası geçmiş ritüeller uğruna tarihi kanıtlar tahrif edildi. Ve üstadlık makamının onursal derecelendirmeyle, tarihin kilidini açabileceği varsayıldı. Bu varsayım otoriteyi perçinleyen, asra zıt yeniden gecekondusal bir sürece evrilmeye neden oldu. Zamanla kurgusal şüpheler, kurumlu sefahat düşkünlüğü ve kutsal değerlere saygısızlık gittikçe arttı.

 

Öyle ki öncül her düşünce, yeni bir düşünce değildir bağlamında alınıp, çağa inat eğreti model tescillendi. Saltanat sultalandı. Lahitler arası vizyonla yükselmeler, müsvette yüceltilmeler özellikle yerel sunumlarla genele ulaştı...  

Bu dehliz kurgusunda değme düşünürlerin idelerini ve hayallerini yeni dünyaya algılatmak da zorlaştı. Resmen göç simsarlığı etkinleştirildi. Kamu tanrıcı bir formasyona tabi oldu. Tamu kıtalaştı. Gizliden gizliye, izli izmli çelişmelerin eksik parçalarını bütünlemeye dönük yeminli murakıplık, lafta ileri demokrasiye hizmetçilik yaygınlaştı. Bu anlayışla yeni dünya düzeninin tohumları ekildi. Olduğu kadarıyla meçhul filozofluk, iyi hatiplik şartı yüksek mertebe görevler için yeterli donanım adledildi. Sarfedilen her sözün kanun sayılma ve emrivaki kanun yapma dönemine geçildi. Geçiş dönemi psikolojik baskı, sosyolojik yağma ve kelebek etkisiyle yürütüldü. Sonuçta devasa bir yetki ile yetkilendirme ve politik itibarlandırma modeli sınırsız güce erişti. Bu haksız itibarlanma zamanla temel prensipleri de yok eden yönetme zeminini oluşturdu. 

Algı yönetimi her an izli masumiyet, her an izmli mazlumiyet ve gizli aleniyet çerçevesinde hatırlı teslimiyeti ayyuka çıkardı. Yine de bu gizliden gizli izli, izmsiz semboller ve sırlarla yüklü, lokal yükümlülük düzeni açılan kredileri hepten tüketti. Gaf ve laf enflasyonuyla seçilmiş azınlığın ekonomik ve politik otoritesi sıfırlanınca da sona yaklaşıldı...

Görünen o ki gelen çeyrek asır tekrardan yer altına çekilme asrı...