BİRKAÇ AVUÇ KÖMÜR İÇİN...

 BİRKAÇ AVUÇ KÖMÜR İÇİN...

'Uğurlar ola madenci.. Madenine uğurlu gir, kutlu dön...'

İç karartan kara elmas gerçeğidir, köz kazmalı ölüm meleği sarı ampullü loş galerilerde dolanır. Kirli paslı nefesi, asla dünya saltanatına kanmayan, tek amacı borçsuz harçsız hayat sürmek olan madencilerin ensesini yalar. Yetmezmiş gibi bir araya gelmez yakalarda kanlı patron pençesi. Metazori katlanılır mesaiye, salt onurlu yaşam için. Her Allah’ın günü vira bismillah yeraltında ekmek kavgası...

Bitmeyen kavga lafta fıtrat veya kader planlaması uyarınca sürdürüldü. Bu arada resmi gayrıresmi ciddi uyarılar unutuldu. Millet uyutuldu. İşler bir şekilde kitabına uyduruldu ve 14 Ekim 2022 cuma günü saat 18.15'de Amasra TİM'de  grizu patladı. Beklenen son. Facia son dakika jargonuyla, naklen verilen ses ve görüntü kayıtlarıyla, kot 300-350'de yaşanan vahşi kapitalizmi bakarkör gözlere soktu. Kara kömür galerilerinde kırk bir madenci resmen körkaranlığa gömüldü…

Görüle biline, raporlu tutanaklı gelen bir facia daha eklendi yas tarihine. Öyle ki, “Kara toprağın altı, kapkara ocağın içi, yanmış, sönmüş, patlamış, parçalanmış canlarla doldu o gün. Yer üstü ise içi, yüreği, hayatı yanmış, kırık gönüllerle…” ağıtı bir kez daha güncellendi...

Elbette kömürde emek zor, emekçiliğin en zorudur madencilik. Dehlizlerde damla damla alın teriyle kazanılır ekmek. Ancak madenci siyasi otorite duyarsızlığıyla hiç yoktan ateşe, suya, sele kapılır. Ağır ihmaller yüzünden galeriler çöker, gariplerin üzerine dünyalar yığılır. Gaz grizu patlar, iliğine kemiğine yanar. Kara toprak olur gider. Herşey son sürat çağında kömürlükler yıkılır ama madenciler bizzat kömür olur. Haliyle dünya madenciliğinin çoktan hallettiği havadan sudan, gazdan ateşten sebeplerle mezar… 

Bu iş bu denli hayat memat meselesiyken raporlanmış eksiklere, mevcut olumsuzluklara tepegöz aldırmaz. Gerekli önlemler alınmadıkça, acilen yapılacaklar ertelendikçe, mutad kontroller geciktirildikçe maden tepetaklak. Göz çukurlarına, kara ölüm kuşları yağar.  Koyu yeşil maden vadilerine yas ekilir. Ve yütrk kabartan karabasan, sırf madencilerle çoluk çocuğuna miras kalır. Erki sınıf göstermelik yas bile ilan etmez. İlanen fıtrata ulanan kader planlaması açılımıyla ve sabır dua ritüeliyle geçiştirilir facia. Resmen hiçlik...

Facianın eşiğine getirilen her müessesede benzer manzara. Önünde sonunda can pazarı. Maaile zarara uğrayanlar, asla azımsamadığı ekmeğini yerin altından çıkaran ve ekmeğini azığını yerin altında yemeye mahkûm madenciler. Her faciada sahipsiz, arkasız, yarınsız kalanlar yine onlar. Facia unutulana dek yarım yamalak geçici destek o kadar. Devamla işleyen sistematik paslı zincir, kırılamaz pranga zilleti. Dönülecek viraj ve tiraj derdindekilerin umursamadağı, kara çamurlu lastik çizmelere bulaşan zincirleme trajediler. Vahşi sömürü. Lanet olası kapitalizm. Tek dert yürek parçalayan manzaraya sus payı. Madenciye kar payı ise sermayeye kurban gitmeler. Oysa madenci hikâyelerinde gizlidir kutsal isyanlar...

Bu nedenle her maden faciası sonrasında ayyuka çıkar ilgi alaka. Peşine limitsiz kayıtsızlık. Sabırları zorlayan cinsten soluksuz vaadler savrulur. Hariçten gazel, dahilden dem vurulur.  Kömür tozlu esintide ağlanır, sızlanılır hikâyeden. Kayda geçen resmen akıl bozulması, akıl tutulması. Bir zaman geçer toptan unutulur. Madencilik işte onca azaba, gazaba karşın yüzlere bulaşan kömür karasına sevdalık sürer. Bu sürgüde arsızca aklanma paklanma derdine düşenlerin derdi ise bambaşkadır...

Dert madenlerdeki menfi manzarayı çoğalt, raporları karart, manevi menfaatleri gözet, atıllar arasına at, müesseseleri kapat. Dertsiz başım masalıyla, zaten mevcudunda kar yok külliyen zarar sayıp üç kuruşa ona buna sat. Sakınmadan keyfi özelleştirme faslını yarat...

Bu yaslı faslın yaratıcıları dahil gün batımları kimleri ağırlayacak kimse kestiremez. Ve 'Hiç kimseler zenginlik, güç ve azametini götüremez kara mezara...' anlaşılacak. Birkaç avuç dolar için bin ömür tüketen tüm bahanecilere ve bananecilere gaza ganimeti hazır ve nazır. Kestirmeden yerinaltı mesaisi...

Birkaç avuç kömür için bir ömür tüketen tüm madencilere, maden gazilerine ve maden şehitlerine saygıyla...