KİŞNEYİNCE UYKUSUZLUK

 KİŞNEYİNCE UYKUSUZLUK

Kişneyince uykusuzluk nankör gecede

geç vakit acı gerçeklerin dili olsa

olsa da anlatsa kişi kişi kim neyince.

Hayatta iz süremez bahtı düzelmezleri

özlemle at süren sirk cambazlarını.

Kişneyince uykusuzluk yarı gecede 

er vakit vakit nakit

yazsam dursam nankörleri.

Yazsam iki nokta arası formlanan savaşları

eksik normlanan alanları.

Elbette tam tekmil  ordular kurduran

cephelerde kılı kırk yardıran 

savaş kaybettirip kazandıran kumandanları.

Asla es geçmek olmaz estarabim

çizsem uzaktan kumandası mandallı cambazları...

Kumanda edilemez kusursuz bir savaşçıyım

ezelden ebede barış isterim.

Uykusuzluk atım gece yeleli güneş eylemli

nonstop dört nala karşımda hazır kıta.

Maralım nazarı manalım kuş kanatlım

kişneyince uykusuzluk nankör gecede

vakit dar esin perim ol gel.

Güzel gören gözler hatırına hayat yarışım

atından düşeni hatırladığımca varım

at cambazlarını unuttuğumda varsın.

Bir varım bin yoğum adalım

bilsen ne şekilsiz tayınlar çiğnedim yuttum

ne şekerler emdim horozlusundan

kırmızı elmalısını tarçınlısını.

At hırsızı toplu tabancalarıyla

su fışkırttım çipil kızlara.

Edalım börtü böcek solucan topladım

çil çamursu topraktan malum yaşlarda.

Sonra sanki makastar doğramış anılarımı

yavan dünyalarımı ne yazık ki kaybettim.

Şartsız kefilsiz ne krediler çektim hayattan

yarı ömürden sonrası bir başka hardayım...

Tezelden yoruldum harlandım

usandım usandıkça siperime kapandım.

Pertev şavkı delmiş çelik miğferimi

alnımın arka duvarında sarı saçlı huri.

Yüksek mektep coşkusunu o yüzden atlamışım

maralım dört kitap hakkı için

gelmişi geçmişi bir güzel anımsattın.

Meğer mektup yazmayı unutmuştum çoktan

manidar bakışlara harcanmış yıllardan

geç de olsa bir güzel arındım...

Evvel ahir elde kalan

yağmurdan kaçarken ki kişi hali

doluya tutulmuş halim per perişan.

Çok beter unutulmuşum Peralım çok

tutmuyor hiç bir yanım kurudum.

Güzelim yıllar yıllar var ki kendimde değilim

kişneyince uykusuzluk nankör gecelere

maziyi pipoma koyup ateşledim.

Griye çalan dumanı savurdum yarınlara

şiirsilerimin lal dili çözülse de anlatsa...

Halim hal değil ana kurban

El heykelli bir adada Deniz kıyısında

kısık sesli ipeka ile aynı platformda.

Uykusuzluk erleri yuvarlak masada

at çobanlarının gölgesi dört bir yanda.

Kuşatılmışız kişi kişi bonkör gecede

maralım moralim yerle birken bir yerde

mahşerin üç atlısıyla imdadıma yetiştin.

Derdo yetti canıma namıma nankörlük

uyma sen mendaburlara deniyor sık sık 

at cambazları uyanıyor kişneyince uykusuzluk...