ÇIPLAK KRAL VE ÇARMIH

ÇIPLAK KRAL VE ÇARMIH

Lanet olası planet

maliki malikesi zalik 

meliki melikesi zalim 

salt kuru gürültü lafta kutlu emanet 

halt etme lüksü kusursuz hıyanet.

Açılsın artık kof desenli kirli örtüler

salip sahip çıkmazına serilsin buruk anılar.

Madem ölümlülerin hesaba çekileceği mutlak

çarmıha gerilsin gavvas ölüm ezel ebet.

Kral çıplak çağadan duyulur yayılır hakikat... 

Nalet olsun sana şirret planet

çekilesi değil sicile işlediğin eziyet.

Nar gözlü kara balık ölümle niye sınanır

nur yüzlü yar ne diye çarmıhta kalır

neden çarmıh örgesi narin boyunlara nazarlıktır.

Nar gözlü baygın ala balık gerisin geri yaslanır

nur yüzlü yar öper kuru dudağından

Deniz gözlüm hemen herkes uyanır 

haydi silbaştan üçleme piramit...

Melaikem dört bir taraf müzelik mezalim

mazlumun ahı aheste çıkar tek meziyet

zemin kaygan vaziyet zor

eğer meskun mahaller tez davranırsa

yağlı kağıt gibi yırtılır harlot duvar...

Duvaksız çarmıhın çarkına çakılan plan net

bir kez olsun aralanır pembe rüyalar

resimler kararır resmen belirir art niyet.

Taş kesek duvarlar ardında işe yaramaz variyet.

Var yok gel git darağacına çekilir zaman.

Ve sıra dağlar familyasına bulaşır arsız ölüm.

Koca ömürde tekçe andır mutluluk 

mutlak yaşanır kaos tek celseliktir.

Artık günler aylar yıllar on yıllar bağdadır

zulmet geçmez denilse de bal gibi geçer.

Nar gözlü küçük kırmızı balık

alna dayanan namludur

nur yüzlü yar çarmıha amansız gerilendir 

vaktiyle cümlesini çarmıha geren çıplak kral

şakağından vuran ak tellerden terler.

Şakası yoktur hayatın tek gerçek ölümdür

nar gözlü ölüm çıplak kralı da dudağından emer.

Zehirli öpücükle moraran dudaklarda itiraflar.

Kral çıplak haykırışı unutulmaz metazori yutulur.

Çıplak ayaklar prangalı sırtta çarmıh

lanet planete inat 

acı acı gülümseyerek ölüme koşulur.

Küçük kara balık bilmez öyle piramit planet

sadece halik hasından pasına topunu bilir.

Derdo dört paslı çiviyle kör duvara

meliki maliki planı planeti nihayet...

Akıl hala yerli yerindeyse eğer

yazılır iki arada bir derede iki satırcık 

Derdom demem o ki diye başlar ilk cümlecik.

Nur yüzlü yârin hesap cetveli asla şaşmaz

Aralıkta kalan anılar geleceğe borçlanır 

çıplak kral ve çarmıh fırtınasında

Ocak bir zalim felek bolca bocalar...